นั่งคิดมาตั้งนานว่าจะรอเขียนเรื่องของแม่ในวันแม่ที่จะถึงนี้ ต่อจากเรื่องที่แล้ว ที่เป็นประโยชน์และสาระเพื่อผู้สนใจใส่ใจทางปัญญาจะเข้ามาอ่านและได้อ่าน Weblog นี้แล้วเกิดประโยชน์ต่อปัญญาไม่มากก็น้อย กลิ่นอายอันอบอวนของวันแม่ที่โชยกลิ่นหอมไปทั่วประเทศไทยขณะนี้ ที่เริ่มจะใกล้เข้ามาทุกขณะในวันอันใกล้นี้ จะเป็นวันแม่แห่งชาติ 12 ส.ค. 52 ของพระราชินีนาถ ซึ่งเป็นวันประสูติของพระองค์ท่าน จึงหมายรวมเอาเป็นวันแม่แห่งชาติของคนไทยทุกคน ที่จะต้องแสดงความกตัญญูต่อแม่ของตนเองและต่อพระองค์ท่าน การแสดงความกตัญญูต่อแม่ของเราจะต้องปฏิบัติทุกวัน ดังที่พระพุทธศาสนาสอนไว้ว่า กตัญญูกตเวทิตา ย่อมเป็นเครื่องหมายของคนดี พระพุทธเจ้าท่านมีความกตัญญูต่อมารดาอย่างมาก ท่านจะขึ้นไปเทศน์ให้แม่ฟังที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทรงแสดงพระอภิธรรมต่อพระมารดาจนบรรลุโสดาบัน ฉะนั้นการกตัญญูนั้นจะต้องกตัญญูต้องรู้คุณอยู่ 4 ประการคือตามความหมายของผู้เขียนคือ1.กตัญญูต่อชาติของตนเองนั้นคือแผ่นดินชาติไทย
2.กตัญญูต่อศาสนา
3.กตัญญูต่อพระมหากษัตริย์
4. กตัญญูต่อพ่อแม่ ครู-อาจารย์ ผู้มีพระคุณท่านอื่นๆ
ถ้าเป็นไปได้คือผู้ชายควรกตัญญูต่อเมียด้วยยิ่งดี อะไรกันทำไมต้องเป็นอย่างนี้ จะไปกตัญญูทำไมกับเมีย เขียนผิดหรือเปล่าไม่ผิดแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ จะถามว่าเพราะอะไรจะต้องกตัญญูต่อเมียหรือคู่กรรมตนเอง เฉลยให้ทราบดังนี้ ใน พระไตรปิฏก ได้กล่าวถึงสตรีนั้นมีความทุกข์อยู่มาก ต่างจากผู้ชายคือสามี พึงสังวรณ์ในใจและพึงปฏิบัติต่อภรรยาของตนเอง โดยการเอาใจใส่ เห็นอกเห็นใจและเข้าใจภรรยาตนเอง และผู้เขียนนึกได้ว่าผู้ชายบางคนหรือหลายๆคนโชคดีที่มีภรรยาร่ำรวยกว่าตนเอง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงสำคัญมากที่จะต้องกตัญญูต่อเมียตนเองเข้าไปอีก ดังสาระนี้
1. ผู้หญิงต้องจากหมู่ญาติมาอยู่ตระกลูของสามี สามีควรให้ความอบอุ่นดูแล
2. ผู้หญิงมีระดู ซึ่งบางคราวก่อให้เกิดปัญหาความแปรปวนทางกายและใจผู้ชายควรเข้าใจ
3. ผู้หญิงมีครรภ์ซึ่งยามนั้นต้องการความเอาใจใส่บำรุงกายใจเป็นพิเศษ
4. ผู้หญิงคลอดบุตร ซึ่งเป็นความเจ็บปวดทุกข์แสนสาหัส และเสี่ยงชีวิตมาก สามีควรใส่ใจเหมือนเป็นทุกข์ของตน
5. ผู้หญิงต้องคอยปรนนิบัติเอาใจฝ่ายชาย ฝ่ายชายไม่ควรเอาแต่ใจตัว พึงซาบซึ่งในความเอื้อเฟื้อและมีน้ำใจตอบแทน (นัย สํ.สฬ. 18/462/297) (เนื้อหาทั้งหมดตรงตามหลักการทางแพทย์ปัจจุบัน โดยเฉพาะข้อ 2 และข้อ 4.)
เป็นไงผู้ชายอย่างเราๆคงจะต้องใส่ใจและควรกตัญญูต่อภรรยาของเราไหมละทีนี้ และผู้ชายที่แสดงความรักต่อเมีย และเมียต่อสามี ที่ยิ่งใหญ่ที่ยังจดจำกันได้คือแม่นาคและทิดมากในหนังเรื่องแม่นาคพระโขนง ของไทยๆเรานั้นเอง และของต่างชาติละมีไหมตอบได้เลยว่ามี คือ ทัชมาฮาล ศิลปกรรมสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลกที่อินเดีย ตำนานรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าซาห์ ซาหาน ที่มีต่อมเหสีนามว่า มุมตัซ มาฮาล แม้ในยามรบพระนางติดตามพระองค์แม้ในยามรบ การสิ้นพระองค์ของพระนางเมื่อทรงให้เกิดเนิดทายาทองค์ที่ 14 การตายของพระนางทำความเศร้าโศกต่อพระเจ้าซาห์ ถึงสองทศวรรษและเริ่มสร้าง อนุสรณ์ให้กับนางมุมตัซ มาฮาล คือ ทัชมาฮาลนั้นเอง และเชื่อว่าคนไทยเราที่รักภรรยาและเมียตนเองมีเยอะมาก หรือผู้หญิงจะว่าผู้ชายห่วยๆ ตามเพลงที่ดังนั้น ก็แล้วแต่จะว่าแต่อย่าเหมาหมดว่าผู้ชายไทยไม่ดีทั้งหมด แต่ยังมีผู้ชายหลายคนบอกว่าผู้หญิงไม่สมกับเป็นแม่ของลูกบางก็มีอย่างเช่นผู้หญิงเที่ยวกลางคืน กิน- ดื่ม สุรายาเมา เล่นการพนัน เป็นต้น แต่อย่างน้อยก็มีผู้เขียนนี้แหละที่ไม่เคยหลอกลวงผู้หญิงและไม่เคยเกาะผู้หญิงกินจริงๆนะเนี้ยสำนึกตนเอง(ไม่ได้ยกยอปอปั้นตนเองนะ เรื่องจริงทีเดียว)แหละผู้ชายอีกหลายคน (ผู้ชายหลายคนบอกว่าดูกันออก) แต่ใครที่เกาะผู้หญิงกินก็ตามใจท่านเถอะ(เป็นแมงดาปีกทอง) แต่ไม่ได้หมายความว่าให้ผู้หญิงมาเกาะนะ ตัวผู้เขียนจึงคิดไปเองว่าเหมือนเพลงลูกหิน มากกว่าเป็นเพลงลูกแก้วของคาราบาว เอ้าทำไมเป็นแบบนั้นละ ก็คือเมื่อประถมศึกษา 1-6 เรียนจบโรงเรียนวัดคูหาสุวรรณ อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย เป็นลูกศิษย์พระมาตั้งแต่เด็ก อายเพื่อนไหมอายเหมือนกัน บอกตรงๆว่าคนในสังคมมองว่าคนเป็นเด็กวัดไม่มีกินทำนองนี้แหละ แต่จะทำไม เพราะไม่ได้ไปโกงและขโมยใครมากิน แถมยังเป็นการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์และมีจิตสาธารณะด้วยจริงไหม ดังนี้ "เรียนเข้าไปลูกถึงลูกจะเรียนโรงเรียนวัด พ่อไม่มีเงินยัดลูกไปโรงเรียนดีๆ ลุยเข้าไปลูกเรียนเข้าไปให้มันได้เสีย ไม่ต้องมีแป๊ะเจี๊ย ไม่ต้องเสียใจหรอก จงภาคภูมิใจในความยากจน พ่อไม่ใช่คนขี้โกงขี้กิน คนเราใช่มีค่าแค่เพียงทรัพย์สิน เราเกิดบนดินควรทดแทนคุณ ใฝ่คุณธรรมทำแต่ความดี มีอิ่มมีพอขออย่าสะสม ช่วยเหลือผู้ทุกข์ตรม สมหวังดั่งพ่อตั้งจิต.......แต่ตรงอย่าสะสมนั้นมีสะสมบางก็ดีนะ...ส่วนเนื้อเพลงลูกหิน คาราบาว เนื้อเพลงลูกแก้ว ที่พ่อแม่ไม่มีเวลาเลี้ยงดูอบรม ประเคนแต่เงินทองให้อย่างเดียว ลูกจึงเสียคน มีเยอะนะแต่ละครอบครัวที่พ่อแม่ไม่อบรมสั่งสอนลูก ลูกทำผิดก็ว่าถูกไม่ติเตียนอบรมคือให้ท้ายลูกนั้นเองสุดท้ายคือย้อมลูกตัวเอง หรือย้อมแมว ลูกฉันจะชั่วก็บอกว่าเป็นคนดี เช่นลูกฉันนะขยันตั้งใจทำเรียน ตั้งใจทำงาน เป็นคนดี แต่จริงๆแล้วลูกตัวเองไม่ได้เรื่องเลย ขี้เกียจเป็นนิจ ขี้โม้เป็นอาจินต์ ขี้โกงตลบแตลงเป็นนิสัย รังเกข่มเหงลูกคนอื่น เอาเปรียบคนอื่นได้เป็นดี ทำนองนี้แหละ(แต่ที่พ่อ-แม่สั่งสอนลูกดีมีเยอะ) พ่อแม่ทำนองนี้ไม่ดีเลยเพราะสอนลูกผิดๆ ซึ่งไม่มีในตำราสอนใดๆเลยที่สอนกันให้พูดผิด คิดผิด ทำผิด และแน่นอนว่าไม่เคยมีอาจารย์คนไหนสอนให้เด็กเป็นคนเลว ต้องทำเลว ทำชั่ว ตั้งแต่เรียนมาไม่มีอาจารย์คนไหนสอนให้ทำชั่ว สิ่งเหล่านี้นอกตำราเรียนทั้งนั้น ดังเช่นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่ต้องถูกลงโทษให้ออกจากราชการเป็นต้นเพราะอะไรเพราะการประพฤติสิ่งไม่ถูกต้องนั้นเอง เพราะการปฏิบัตินอกตำราเรียนนั้นเอง เชื่อหรือไม่ว่าตอนเมื่อกลับมาจากเวียดนาม ที่ Airport ท่าอากาศยานในเวียดนามขณะกำลังรอขึ้นเครื่องเพื่อกลับไทย มีพ่อลูกและเพื่อนของลูกละมั่งแต่สนิทกันมากนะกับคนเป็นพ่อ นั่งรออยู่ด้านหลังของหลวงพี่ แกพูดโทรไปหาลูกที่เมืองไทยอีกคนให้จองโต๊ะสุราที่ร้านหนึ่งชื่อดังมากแดงๆนี้แหละ เพื่อกลับถึงไทยแล้วจะได้ไปนั่งดื่มทำนองนี้ แม้ความคิดที่หลวงพี่เกิดในขณะนั้นคือ นี้นั่งรอด้านหลังหลวงพี่แท้ๆ แกยังไม่รู้สึกรู้สาละอายใจ จึงคิดไปอีกว่าพ่อพาลูกไปทางอบายมุขคือสุราเมรัย คนประเภทนี้แหละที่ทำให้สังคมมีปัญหาเพราะคิดแต่สุขสบายแต่ตัว ไม่สนใจสังคม สั่งสอนลูกผิดๆไม่ดีแน่นอนแบบนี้ เป็นตัวก่อปัญหาสังคม" เอ้าละกลับมาเรื่องแม่ต่อดีกว่า แต่ตัวหลวงพี่เองแต่มีความตั้งใจและตั้งใจเสมอว่าจะคิดแต่สิ่งดีๆ ทำแต่สิ่งดี นั้นเอง มานั่งคิดทุกวันว่าคือรำลึกนึกถึงบุญคุณของแม่เสมอทุกวันทุกปี ในความดีของแม่ แม่จึงเป็นเหมือนนางฟ้าผู้ใจดีต่อลูกเสมอ และทุกลมหายใจของนางฟ้าคือแม่จะมีแต่ลูกเท่านั้น แม่ของหลวงพี่ที่จำความได้ไม่เคยตีฉันเลยสักครั้งเดียวมีแต่เอื้ออารีย์ ดังนั้นจึงถือโอกาสที่จะถึงวันแม่ในครั้งนี้ ขอเขียนสดุดี(รำลึกบุญคุณแม่) ดังนี้ คือ
1. แม่คือนางฟ้าที่มีน้ำใจใสบริสุทธิ์กับลูกอย่างมาก
2. แม่คือนางฟ้าที่เลี้ยงลูกด้วยความรักบริสุทธิ์เอื้ออารีย์ต่อลูกอย่างมาก
3. แม่คือนางฟ้าที่มีมิตรไมตรีที่บริสุทธิ์กับลูกอย่างมาก
4. แม่คือนางฟ้าที่เป็นเหมือนพรหมที่แสนดีในหล้า
5. แม่คือนางฟ้าที่งดงามเจิดจรัสทั่วท้องนภา
สรุป บุญคุณของแม่ในชาตินี้แม้จะไม่ได้ตอบแทนท่านเลยสักนิดเดียว แม้เกิดชาติหน้าหรือชาติไหนขอตอบแทนคุณแม่ ส่วนท่านๆที่ยังมีแม่อยู่ขอให้ดูแลท่าน เลี้ยงดูท่าน เฉกเช่นท่านเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ตั้ง 9 เดือน และเลี้ยงดูเราจนเติบโต แต่แม่ยังเลี้ยงเรา ดูแลแม่รักแม่เหมือนความรักที่บริสุทธิ์ของแม่ที่มีให้เรา แม่เลี้ยงดูเรามานาน เราเลี้ยงดูแลแม่เราไม่เท่าไรน้อยกว่าแม่เรามากที่แม่เลี้ยงดูเรา แม่คือนางฟ้าและพรหมของลูก การดูแลเลี้ยงท่านให้ดีจะเป็นศรีและโชคลาภและบุญของลูกๆ ชีวิตนี้จะมีแต่ความสำเร็จในชีวิต.
