This is India

รูปบนนี้ตั้งวันที่ผิดที่จริงวันที่ 17 MAR 2001 ตามรูปด้านล่างนี้ครับ ผมได้เดินทางไปอินเดียด้วยกันอีกครั้งหนึ่งกับญาติธรรมและ ท่าน ดร. ปลัด พงษ์ธณนท์ เมื่อวันที่ 16 MAR 2011 พวกเราเดินทางถึงเมือง Kolkata ประมาณสี่ทุ่มกว่าๆ พวกเราเดินทางโดยรถบัสที่มาจอดรอรับพวกเรา 10 กว่าชีวิตก็เดินทางมุ่งหน้าไปเมือง GAYA ใช้เวลาประมาณ 10 กว่าชั่วโมง รถวิ่งช้า ถ้าเป็นรถไฟประมาณ 6 - 7 ชั่วโมง จุดหมายคือวัดไทยมคธ เป็นการอาศัยกลุ่มญาติธรรมที่เดินทางมานมัสการพุทธสถาน 4 ตำบล ครับ จุดมุ่งหมายของเรามีสองอย่างคือมาติดต่อมหาวิทยาลัยมคธ โดยนัดผู้บริหารมหาวิทยาลัยไว้ครับ และ นมัสการพุทธสถานอีกครั้งหนึ่ง ผมเองเดินทางมาประเทศอินเดียได้ 10 กว่าครั้งแล้วครับ การเดินทางไปแต่ละครั้งจะรู้แต่คนสนิท และที่ผมนำมาเล่าใน Website ของผมเท่านั้นครับ ผมเองไม่ชอบเล่าโอ้อวดตน เช่นการเดินทางไปอินเดีย หรือการทำปริญญาเอก แบบว่ายกตนข่มท่าน อะไรประมาณนั้น มันเลยทำให้ผมได้เห็นอะไรบางอย่างในตัวคนครับที่เรียกว่าไต๋อะไรทำนองนั้นครับ เหลี่ยมกลโกงสารพัด คือพูดง่ายๆว่าสารพิษเลยที่เดียว และชอบเล่ยพวก คนประเภทนี้ขาดความจริงใจให้กัน และอีกอย่างคนประเภทนี้จะเก่งกับคนที่มีความด้อยกว่าทางฐานะเศรษกิจ และทางสังคม หมายถึงจะรังแกหรือแกล้งคนอื่นได้รับความเสียหาย เพราะบางครั้งไปรู้เห็นการกระทำแย่ๆหรือไม่ดีเช่นการโกง หรือ อะไรต่างๆนานา ครับ แต่คนพวกนี้จะกลัวเกรงคนมีฐานนะทางสังคมหรือพวกคนที่มีตำแหน่ง เพราะมีตำแหน่งที่จะให้คุณให้โทษได้จะแสร้งทำเป็นเหมือนคนดี แกล้งทำดี หน้าไหว้หลังหลอก มีคำกล่าวของคนใจนักเลงว่าไว้ว่า คนเลวไม่กลัว แต่กลัวคนดี คนดีต้องนับถือ แต่เดียวนี้ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ให้คนเลวๆมาเหยียบย่ำทำร้ายคนดีๆครับ เหมือนสมัยผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัย มีอาจารย์เลวของศูนย์หนึ่ง แกให้คะแนนภาษาอังกฤษเลวมากครับ คนไม่มาเลยมีคะแนนเก็บ คนมากับมีคะแนนน้อยกว่า นี้คืออะไร ผมประท้วงครับเพราะไม่ถูกอย่างมาก มันเป็นสิทธิของผม เพราะผมเองเสียค่าเทอมให้กับมหาวิทยาลัยเราก็จะต้องรักษาสิทธิของเราครับ จริงไหมครับ อาจารย์ทำร้ายลูกศิษย์ตัวเอง เลวระยำมาก อโหสิกรรม ครับ เราเดินทางมาถึงวัดมคธครับ แล้วเข้าที่พักและรับประทานอาหารเที่ยง พักผ่อน เป็นวันที่ 17 / 03 / 2011 พอได้เวลาตอนเย็นพวกเราเดินทางไปที่พุทธสถานสวดมนต์และเวียนเทียนย้อนหลังวันมาฆบูชาครับ ตอนกลางคืนผู้แสวงธรรมสามารถที่จะอยู่ได้ถึงเช้าในการบำเพ็ญเพียรในบริเวณที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ได้ครับโดยบริจาคทำบุญ 100 รูปี ครับ โดยประตูใหญ่จะถูกปิดครับ ได้สวดมนต์เวียนเทียนแล้วสบายใจครับ แล้วพวกเราก็เดินทางกลับวัด ทานอาหารเย็นครับ แล้วพักผ่อนกันครับ เช้าวันที่ 18 MAR 2011 เวลาประมาณ 05:00 AM ครับ ผมได้เดินด้วยเท้าไปยังพุทธสถานโดยเดินผ่านทุ่งนา อากาศเย็นครับไปถึงกลางทางผมนั่งสามล้อไปครับ เพื่อทำวัตรเช้าครับ เริ่มมีคนมาแล้วครับ ผมนั่งทำวัตรเช้านั่งสมาธิแล้วอุทิศบุญกุศลทั้งหลายให้ มี พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณ เทวดา สัพพสัตว์ทั้งหลาย ผมชอบใช้ บทกรวดน้ำ อิมินา
มีความดังนี้ครับ

อิมินา ปุญญะกัมเมนะ อุปัชฌายา คุณุตตะรา = ด้วยบุญนี้ อุททิศให้ อุปัชฌาย์ ผู้เลิศคุณ
อาจะริยูปะการาจะ มาตาปิตา จะ ญาตะกา ( ปิยา มะมัง ) = และอาจารย์ ผู้เกื้อหนุน ทั้งพ่อแม่ และปวงญาติ
สุริโย จันทิมา ราชา คุณะวันตา นะราปิ จะ = สูรย์จันทร์ และราชา ผู้ทรงคุณหรือสูงชาติ
พรัหมะมารา จะ อินทา จะ โลกะปาลา จะ เทวะตา = พรหม มาร และอินทราช ทั้งทวยเทพ และโลกบาล
ยะโม มิตตา มะนุสสา จะ มัชฌัตตา เวริกาปิ จะ = ยมราช มนุษย์มิตร ผุ้เป็นกลาง ผู้จองผลาญ สัพเพ สัตตา สุขี โหนตุ ปุญญานิ ปะกะตานิ เม = ขอให้สุขศานติ์ทุกทั่วหน้า อย่าทุกข์ทน บุญผองที่ข้าทำจงอำนวยศุภผล
สุขัง จะ ติวิธัง เทนตุ ขิปปัง ปาเปถะ โว มะตัง = ให้สุขสามอย่างล้น ให้ลุถึงนิพพานพลัน
อิมินา ปุญญะกัมเมนะ อิมินา อุททิเสนะ จะ = ด้วยบุญนี้ที่เราทำ และอุทิศให้ปวงสัตว์
ขิปปังหัง สุละเภ เจวะ ตัณหุปาทานะเฉทะนัง = เราพลันได้ ซึ่งการตัด ตัวตัณหา อุปาทาน
เย สันตาเน หินา ธัมมา ยาวะ นิพพานะโต มะมัง = สิ่งชั่วในดวงใจ กว่าเราจะถึงนิพพาน
นัสสันตุ สัพพะทา เยวะ ยัตถะ ชาโต ภะเว ภะเว = มลายสิ้นจากสันดาน ทุกๆ ภพ ที่เราเกิด
อุชุจิตตัง สะติปัญญา สัลเลโข วิริยัมหินา = มีจิตตรง และสติปัญญาอันประเสริฐ พร้อมทั้งความเพียรเลิศเป็นเครื่องขูดกิเลสหาย
มารา ละภันตะ โนกาสัง กาตุญจะ วิริเยสุ เม = โอกาส อย่าพึงมี แก่หมูมารทั้งสิ้นทั้งหลาย เป็นช่อง ประทุษร้ายทำลายล้างความเพียรจม
พุทธาทิปะวะโร นาโถธัมโม นาโถ วะรุตตะโม = พระพุทธผู้วรนาถ พระธรรมที่พึ่งอุดม
นาโถ ปัจเจกะพุทโธ จะ สังโฆ นาโถตตะโร มะมัง = พระปัจเจกะพุทะสมทบ พระสงฆ์ ที่ผึ่งพยอง เตโสตตะมานุภาเวนะ มาโรกาสัง ละภันตุ มา = ด้วยอานุภาพนั้น อย่าเปิดโอกาสให้แก่มาร ( เทอญ)

กรวดน้ำแบบย่อ

อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโยฯ

ขอผลบุญนี้ จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของ ข้าพเจ้า ขอญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าจงมีความสุข สุขใจเถิดฯ

คำอุทิศส่วนกุศล

ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอุทิศผล .....บุญกุศลแผ่ไปให้ไพศาล ถึงบิดามารดาครูอาจารย์ .....ทั้งลูกหลานญาติมิตรสนิทกัน คนเคยร่วมทำงานการทั้งหลาย .....มีส่วนได้ในกุศลผลของฉัน ทั้งเจ้ากรรมนายเวรและเทวัญ .....ขอให้ท่านได้กุศลผลนี้เถิด ฯ สาธุ.

แล้วผมก็เดินทางกลับวัดไทยมคธเพื่อรับประทานอาหารเช้าและพวกเราได้เดินทางไปบ้านอาจารย์ S.K.ในตัวเมือง GAYA พร้อมกับท่าน ดร.พระจรัญ ท่าน ดร.ปลัด คุยกันเรื่องต่างๆนานา พวกเราคิดถึงมหาวิทยาลัยและอาจารย์ คิดถึงวัดไทยมคธ พอให้หายคิดถึงครับ ที่พุทธคยาเดินทางมากี่ครั้งก็ไม่เบื่อมีแต่ความสุขใจ เพราะได้ทำบุญให้กับตัวเราเองและเผื่อให้ท่านอื่น ผมขอขอบพระคุณอาแปะน่ำที่ท่านได้ออกค่าใช่จ่ายในการเดินทางในครั้งนี้ครับ ในครั้งหน้าผมจะกลับมาเล่าเรื่องอินเดียต่อครับ